Ornithopoda Archive

  • Opisano nowego hadrozauryda z późnej kredy USA, bliskiego krewniaka grypozaura.

    Rhinorex – nowy hadrozaur o wielkich nozdrzach

    Posted on 19 września 2014 | Brak komentarzy
    Opisano nowego hadrozauryda z późnej kredy USA, bliskiego krewniaka grypozaura.

    Continue Reading...

  • Zhanghenglong yangchengensis to nowy dinozaur kaczodzioby, potwierdzający azjatyckie pochodzenie hadrozaurydów.

    Zhanghenglong yangchengensis – nowy hadrozauroid z Chin

    Posted on 5 czerwca 2014 | Brak komentarzy
    Zhanghenglong yangchengensis to nowy dinozaur kaczodzioby, potwierdzający azjatyckie pochodzenie hadrozaurydów.

    Continue Reading...

  • W październiku 2012 roku Mary Schweitzer wraz ze współpracownikami opublikowała artykuł, w którym przedstawia nowe dowody potwierdzające możliwość zachowania się biomolekuł w mających miliony lat skamieniałościach. W osteocytach tyranozaura i brachylofozaura natrafiła na białka i fragmenty DNA.

    Białka i fragmenty DNA w kościach dinozaurów!

    Posted on 25 października 2012 | Brak komentarzy
    W październiku 2012 roku Mary Schweitzer wraz ze współpracownikami opublikowała artykuł, w którym przedstawia nowe dowody potwierdzające możliwość zachowania się biomolekuł w mających miliony lat skamieniałościach. W osteocytach tyranozaura i brachylofozaura natrafiła na białka i fragmenty DNA.

    Continue Reading...

  • Nieopodal Juraparku w Bałtowie paleontolodzy odkryli kości prawdopodobnie pierwszych polskich stegozaurów.

    W Polsce żyły stegozaury?

    Posted on 4 czerwca 2012 | Brak komentarzy
    Nieopodal Juraparku w Bałtowie paleontolodzy odkryli kości prawdopodobnie pierwszych polskich stegozaurów.

    Continue Reading...

  • Huehuecanauhtlus tiquichensis to bazalny, nie-hadrozaurydowy hadrozauroid, którego szczątki znaleziono w południowo-zachodnim Meksyku. Jest to, jak dotąd, znaleziony najbardziej na południu przedstawiciel tej grupy

    "Starożytna kaczka" z Meksyku – Huehuecanauhtlus tiquichensis

    Posted on 4 marca 2012 | Brak komentarzy
    Huehuecanauhtlus tiquichensis to bazalny, nie-hadrozaurydowy hadrozauroid, którego szczątki znaleziono w południowo-zachodnim Meksyku. Jest to, jak dotąd, znaleziony najbardziej na południu przedstawiciel tej grupy

    Continue Reading...

  • Nowe badania umożliwiają rozróżnienie gatunków zaurolofa bez bazowania na budowie kości. Jak się okazuje, różnice w układzie i kształcie łusek tych zwierząt są wystarczające, by stwierdzić z którym taksonem mamy do czynienia.

    Odciski skóry Saurolophus umożliwiają rozróżnianie gatunków

    Posted on 6 lutego 2012 | Brak komentarzy
    Nowe badania umożliwiają rozróżnienie gatunków zaurolofa bez bazowania na budowie kości. Jak się okazuje, różnice w układzie i kształcie łusek tych zwierząt są wystarczające, by stwierdzić z którym taksonem mamy do czynienia.

    Continue Reading...

  • Nowy hadrozauryd, Arenysaurus ardevoli gen. et sp. nov. z późnego mastrychtu Aren (Huesca, południowo-centralne Pireneje), został opisany na podstawie częściowej, artykułowanej czaszki, resztki żuchwy i elementów pozaczaszkowych, włączając w to kręgi, pas i kości kończyny.

    Arenysaurus ardevoli – nowy lambeozauryn z późnej kredy Hiszpanii

    Posted on 30 lipca 2009 | Brak komentarzy
    Nowy hadrozauryd, Arenysaurus ardevoli gen. et sp. nov. z późnego mastrychtu Aren (Huesca, południowo-centralne Pireneje), został opisany na podstawie częściowej, artykułowanej czaszki, resztki żuchwy i elementów pozaczaszkowych, włączając w to kręgi, pas i kości kończyny.

    Continue Reading...

  • Angulomastacator daviesi (gen. et sp. nov) to nowy lambeozauryn z kampanu (~76 Ma) Stanów Zjednoczonych (Teksas, formacja Aguja). Hadrozauryda opisano na podstawie niekompletnej lewej kości szczękowej (TMM 43681-1) z niespotykaną dotąd anatomią.

    Angulomastacator daviesi – nowy, tajemniczy lambeozauryn z USA

    Posted on 17 czerwca 2009 | Brak komentarzy
    Angulomastacator daviesi (gen. et sp. nov) to nowy lambeozauryn z kampanu (~76 Ma) Stanów Zjednoczonych (Teksas, formacja Aguja). Hadrozauryda opisano na podstawie niekompletnej lewej kości szczękowej (TMM 43681-1) z niespotykaną dotąd anatomią.

    Continue Reading...

  • W numerze Science z 1 maja 2009 (Science 324, 626) paleontolog Mary H. Schweitzer przedstawiła w artykule Biomolecular Characterization and Protein Sequences of the Campanian Hadrosaur B. canadensis wyniki badań molekularnych "zmumifikowanego" hadrozaura Brachylophosaurus canadensis [Museum of the Rockies (MOR) 2598] pochodzącego sprzed 80-ciu milionów lat.

    Wyniki badań molekularnych u hadrozaura Brachylophosaurus canadensis

    Posted on 20 maja 2009 | Brak komentarzy
    W numerze Science z 1 maja 2009 (Science 324, 626) paleontolog Mary H. Schweitzer przedstawiła w artykule Biomolecular Characterization and Protein Sequences of the Campanian Hadrosaur B. canadensis wyniki badań molekularnych "zmumifikowanego" hadrozaura Brachylophosaurus canadensis [Museum of the Rockies (MOR) 2598] pochodzącego sprzed 80-ciu milionów lat.

    Continue Reading...

  • Właśnie opisano najstarszy spośród dobrze zbadanych taksonów hadrozauroidów (sensu Godefroit et al.) takson Levnesovia transoxiana gen. et sp. nov., którego szczątki odkryto w skałach datowanych na środkowy - późny turon (91 - 89 Ma) w Uzbekistanie.

    Levnesovia transoxiana – nowy, bazalny hadrozauroid z późnej kredy Uzbekistanu

    Posted on 3 maja 2009 | Brak komentarzy
    Właśnie opisano najstarszy spośród dobrze zbadanych taksonów hadrozauroidów (sensu Godefroit et al.) takson Levnesovia transoxiana gen. et sp. nov., którego szczątki odkryto w skałach datowanych na środkowy - późny turon (91 - 89 Ma) w Uzbekistanie.

    Continue Reading...

  • W roku 1971 w Kolumbii Brytyjskiej został odnaleziony częściowy szkielet dinozaura, który jest pierwszym znalezionym okazem tych gadów w kanadyjskich górach. Według badaczy może on reprezentować nowy nieznany nauce gatunek

    Tajemniczy górski dinozaur być może nowym gatunkiem

    Posted on 12 lipca 2008 | Brak komentarzy
    W roku 1971 w Kolumbii Brytyjskiej został odnaleziony częściowy szkielet dinozaura, który jest pierwszym znalezionym okazem tych gadów w kanadyjskich górach. Według badaczy może on reprezentować nowy nieznany nauce gatunek

    Continue Reading...

  • Dzieje ewolucji mezozoicznych kręgowców lądowych z Półwyspu Arabskiego są praktycznie nieznane. Mimo wielkiej ilości odsłoniętych skał, opisano stąd bardzo niewiele skamieniałości. Powyższa praca jest raportem wielotaksonowego zespołu tropów, nieopodal wsi Madar, 47 km na północ od Sana'a w Republice Jemenu. Są to pierwsze tropy dinozaurów z Półwyspu Arabskiego i jedyne wielotaksonowe, dinozaurze ichno-znalezisko na Bliskim Wschodzie. Pochodzą keloweju-beriasu (164-140 Ma) albo też z batonu (od 167 Ma).

    Pierwsze tropy dinozaurów z Półwyspu Arabskiego

    Posted on 23 maja 2008 | Brak komentarzy
    Dzieje ewolucji mezozoicznych kręgowców lądowych z Półwyspu Arabskiego są praktycznie nieznane. Mimo wielkiej ilości odsłoniętych skał, opisano stąd bardzo niewiele skamieniałości. Powyższa praca jest raportem wielotaksonowego zespołu tropów, nieopodal wsi Madar, 47 km na północ od Sana'a w Republice Jemenu. Są to pierwsze tropy dinozaurów z Półwyspu Arabskiego i jedyne wielotaksonowe, dinozaurze ichno-znalezisko na Bliskim Wschodzie. Pochodzą keloweju-beriasu (164-140 Ma) albo też z batonu (od 167 Ma).

    Continue Reading...

  • Macrogryphosaurus jest rodzajem bazalnego iguanodona z turonu-wczesnego koniaku górnej kredy formacji Portezuelo (Grupa Neuquén), z Patagonii w Argentynie. Został opisany przez J. O. Calvo, J.D. Porfiri i F. E. Novas w 2007 roku, z M. gondwanicus jako gatunkiem typowym. Makrogryfozaur znany jest z częściowego szkieletu pozaczaszkowego, w tym szyi, kręgów i elementów mostka. Podobnie jak inny ornitopod -Talenkauen santacrucensis, miał cienkie płytki kostne, położone obok. Analiza filogenetyczna wykazała, że makrogryfozaur jest spokrewniony z Talenkauen. Calvo i reszta zaproponowali utworzenie nowego kladu, Elasmaria, dla tych dwóch rodzajów.

    Macrogryphosaurus gondwanicus gen. et sp. nov.

    Posted on 13 maja 2008 | Brak komentarzy
    Macrogryphosaurus jest rodzajem bazalnego iguanodona z turonu-wczesnego koniaku górnej kredy formacji Portezuelo (Grupa Neuquén), z Patagonii w Argentynie. Został opisany przez J. O. Calvo, J.D. Porfiri i F. E. Novas w 2007 roku, z M. gondwanicus jako gatunkiem typowym. Makrogryfozaur znany jest z częściowego szkieletu pozaczaszkowego, w tym szyi, kręgów i elementów mostka. Podobnie jak inny ornitopod -Talenkauen santacrucensis, miał cienkie płytki kostne, położone obok. Analiza filogenetyczna wykazała, że makrogryfozaur jest spokrewniony z Talenkauen. Calvo i reszta zaproponowali utworzenie nowego kladu, Elasmaria, dla tych dwóch rodzajów.

    Continue Reading...

  • Nowy gatunek, Camptosaurus aphanoecetes, został opisany na podstawie niekompletnego szkieletu ornitopoda z Formacji Morrison (górna jura) z Dinosaur National Monument w Utah. Początkowo funkcjonował jako Camptosaurus medius Marsh, 1894, a później został przemianowany na Camptosaurus dispar(Marsh, 1879). Porównanie gatunku z dużym osobnikiem C. dispar, z kamieniołomu 13, ukazuje różnice w proporcjach i kształcie różnych elementów osiowych. Bazując na dorsalnowewnętrznych, wklęsłych formach kości biodrowej,Camptosaurus depressus Gilmore, 1909 (dolna kreda Południowej Dakoty) zostałprzydzielony do barremowego rodzaju PlanicoxaDiCroce and Carpenter, 2001 jako Planicoxa depressa, nowa kombinacja. Dobrze zachowany, niezniekształcony materiał kończyn C. aphanoecetes pozwolił naukowcom na wykonanie badań biomechanicznych.

    Camptosaurus aphanoecetes i Planicoxa depressa

    Posted on 26 kwietnia 2008 | Brak komentarzy
    Nowy gatunek, Camptosaurus aphanoecetes, został opisany na podstawie niekompletnego szkieletu ornitopoda z Formacji Morrison (górna jura) z Dinosaur National Monument w Utah. Początkowo funkcjonował jako Camptosaurus medius Marsh, 1894, a później został przemianowany na Camptosaurus dispar(Marsh, 1879). Porównanie gatunku z dużym osobnikiem C. dispar, z kamieniołomu 13, ukazuje różnice w proporcjach i kształcie różnych elementów osiowych. Bazując na dorsalnowewnętrznych, wklęsłych formach kości biodrowej,Camptosaurus depressus Gilmore, 1909 (dolna kreda Południowej Dakoty) zostałprzydzielony do barremowego rodzaju PlanicoxaDiCroce and Carpenter, 2001 jako Planicoxa depressa, nowa kombinacja. Dobrze zachowany, niezniekształcony materiał kończyn C. aphanoecetes pozwolił naukowcom na wykonanie badań biomechanicznych.

    Continue Reading...

  • W grudniu 2007 roku informowaliśmy o dwóch rodzajach (Dakotadon lakotaensis i Dollodon bampingi), które pojawiły się w publikacji w Cretaceous Research. Obydwa zostały oficjalnie opublikowane.

    Dollodon bampingi i Dakotadon lakotaensis nareszcie opublikowane

    Posted on 2 kwietnia 2008 | Brak komentarzy
    W grudniu 2007 roku informowaliśmy o dwóch rodzajach (Dakotadon lakotaensis i Dollodon bampingi), które pojawiły się w publikacji w Cretaceous Research. Obydwa zostały oficjalnie opublikowane.

    Continue Reading...

  • Kilkaset nieartykułowanych kości dinozaurów zostało wydobytych z dużego kamieniołomu w Wulaga (Prowincja Heilongjiang w Chinach), w skałach górnokredowych (mastrycht) formacji Yuliangze. Kamieniołom w Wulaga mógł zostać uznany za monodominacyjne złoże kości: ponad 80% kości należało do nowego lambeozaurina - Sahaliyania elunchunorum gen. et sp. nov. Takson ten charakteryzuje się długimi i smukłymi wyrostkami parapotylicznymi, rzucającą się w oczy depresją boczną na powierzchni kręgów ogonowych w widoku frontalnym, nacięcie kwadratowo-jarzmowe zostało przesunięte wewnętrznie na kość kwadratową, a "ostrze" przedłonowe zostało asymetralnie rozciągnięte, ze znaczącymi naciskami na część ogonową. Filogenetyczne analizy ukazują, żeSahaliyania jest bardziej pochodnym lambeozaurinem, niż formą monofiletycznej grupy, do której należy korytozaur i parazaurolof. Mimo to, precyzyjna pozycja Sahaliyania pomiędzy tymi kladami jest niemożliwa do zweryfikowania, na podstawie dostępnego materiału kostnego.

    Sahaliyania elunchunorum gen. et sp. nov.

    Posted on 13 lutego 2008 | Brak komentarzy
    Kilkaset nieartykułowanych kości dinozaurów zostało wydobytych z dużego kamieniołomu w Wulaga (Prowincja Heilongjiang w Chinach), w skałach górnokredowych (mastrycht) formacji Yuliangze. Kamieniołom w Wulaga mógł zostać uznany za monodominacyjne złoże kości: ponad 80% kości należało do nowego lambeozaurina - Sahaliyania elunchunorum gen. et sp. nov. Takson ten charakteryzuje się długimi i smukłymi wyrostkami parapotylicznymi, rzucającą się w oczy depresją boczną na powierzchni kręgów ogonowych w widoku frontalnym, nacięcie kwadratowo-jarzmowe zostało przesunięte wewnętrznie na kość kwadratową, a "ostrze" przedłonowe zostało asymetralnie rozciągnięte, ze znaczącymi naciskami na część ogonową. Filogenetyczne analizy ukazują, żeSahaliyania jest bardziej pochodnym lambeozaurinem, niż formą monofiletycznej grupy, do której należy korytozaur i parazaurolof. Mimo to, precyzyjna pozycja Sahaliyania pomiędzy tymi kladami jest niemożliwa do zweryfikowania, na podstawie dostępnego materiału kostnego.

    Continue Reading...

  • Kilkaset nieartykułowanych kości dinozaurów zostało wydobytych z dużego kamieniołomu w Wulaga (Prowincja Heilongjiang w Chinach), w skałach górnokredowych (mastrycht) formacji Yuliangze. Poza kośćmi Sahaliyania, inne izolowane szczątki ukazują typową dla hadrozaurinów morfologię i są zaliczano do nowego gatunku - Wulagasaurus dongi gen. et sp. nov., charakteryzującego się szczęką górną z otworami z pojedynczym, poniżej wyrostka żuchwowego, bardzo smukłą częścią zębową żuchwy, bez otworów, oraz deltopektoralny wyrostek grzebieniasty (na kości barkowej) orientowanej kranalnie. Filogenetyczne badania wskazują na to, że Wulagasaurus jest najbardziej bazalnym hadrozaurinem znam obecnie.

    Wulagasaurus dongi gen. et sp. nov.

    Posted on 13 lutego 2008 | Brak komentarzy
    Kilkaset nieartykułowanych kości dinozaurów zostało wydobytych z dużego kamieniołomu w Wulaga (Prowincja Heilongjiang w Chinach), w skałach górnokredowych (mastrycht) formacji Yuliangze. Poza kośćmi Sahaliyania, inne izolowane szczątki ukazują typową dla hadrozaurinów morfologię i są zaliczano do nowego gatunku - Wulagasaurus dongi gen. et sp. nov., charakteryzującego się szczęką górną z otworami z pojedynczym, poniżej wyrostka żuchwowego, bardzo smukłą częścią zębową żuchwy, bez otworów, oraz deltopektoralny wyrostek grzebieniasty (na kości barkowej) orientowanej kranalnie. Filogenetyczne badania wskazują na to, że Wulagasaurus jest najbardziej bazalnym hadrozaurinem znam obecnie.

    Continue Reading...

  • Skamieniałości z wczesnego mezozoiku, należące do przodków wielu późniejszych grup zwierząt, od dawna są odnajdywane w Formacji Lufeng w Chinach. Najwięcej odkryć na tym terenie dokonano w latach trzydziestych 20 wieku. Fauna ta była bardzo podobna do tej z Europy, Afryki oraz Ameryki Północnej, jednak o wiele mniej zróżnicowana. Jednym z odnalezionych w tamtym okresie dinozaurów byłTatisaurus oehleri opisany na podstawie zębów odkrytych we wsi Tati dopiero w 1965 roku. Paleontolog zaklasyfikował go jako bazalnego d. ptasiomiednicznego, blisko spokrewniionego z Hypsilophodontidae. Później zaliczano tatizaura do owej rodziny. Obecnie uważa się, iż jest on bliskim krewnym przodków tyreoforów.

    Nowa praca na temat Tatisaurus

    Posted on 1 lutego 2008 | Brak komentarzy
    Skamieniałości z wczesnego mezozoiku, należące do przodków wielu późniejszych grup zwierząt, od dawna są odnajdywane w Formacji Lufeng w Chinach. Najwięcej odkryć na tym terenie dokonano w latach trzydziestych 20 wieku. Fauna ta była bardzo podobna do tej z Europy, Afryki oraz Ameryki Północnej, jednak o wiele mniej zróżnicowana. Jednym z odnalezionych w tamtym okresie dinozaurów byłTatisaurus oehleri opisany na podstawie zębów odkrytych we wsi Tati dopiero w 1965 roku. Paleontolog zaklasyfikował go jako bazalnego d. ptasiomiednicznego, blisko spokrewniionego z Hypsilophodontidae. Później zaliczano tatizaura do owej rodziny. Obecnie uważa się, iż jest on bliskim krewnym przodków tyreoforów.

    Continue Reading...

  • Pochodziły od wczesnych gadów i były przodkami dzisiejszych ptaków, ale osiągały dojrzałość płciową i bardzo szybko rosły w swym młodzieńczym okresie życia, podobnie jak ssaki. Dowody na to znaleźli właśnie naukowcy z University of California. I tak jak ssaki, dinozaury stawały się gotowe do rozmnażania już w młodym wieku, zanim jeszcze dorosły - mówi absolwentka Uniwersytetu w Berkeley, Sarah Werning. Prehistoryczne jaszczury dożywały przeciętnie około 30 lat (tyle, ile wczesny Homo sapiens w neolicie), choć mogłyby dotrwać do setki. Ekstremalnie trudna egzystencja pośród hord innych żarłocznych gadów była przyczyną tego, że dinozaury musiały we wczesnym okresie swego życia zadbać o pozostawienie po sobie potomstwa. Tak uważają Sarah Werning i Andrew Lee, badacze z UC w Berkeley, którzy opisali swe nowe ustalenia w ostatnim wydaniu magazynu naukowego "Proceedings of The National Academy of Sciences".

    Ciąże u nieletnich zdarzały się wśród dinozaurów

    Posted on 16 stycznia 2008 | Brak komentarzy
    Pochodziły od wczesnych gadów i były przodkami dzisiejszych ptaków, ale osiągały dojrzałość płciową i bardzo szybko rosły w swym młodzieńczym okresie życia, podobnie jak ssaki. Dowody na to znaleźli właśnie naukowcy z University of California. I tak jak ssaki, dinozaury stawały się gotowe do rozmnażania już w młodym wieku, zanim jeszcze dorosły - mówi absolwentka Uniwersytetu w Berkeley, Sarah Werning. Prehistoryczne jaszczury dożywały przeciętnie około 30 lat (tyle, ile wczesny Homo sapiens w neolicie), choć mogłyby dotrwać do setki. Ekstremalnie trudna egzystencja pośród hord innych żarłocznych gadów była przyczyną tego, że dinozaury musiały we wczesnym okresie swego życia zadbać o pozostawienie po sobie potomstwa. Tak uważają Sarah Werning i Andrew Lee, badacze z UC w Berkeley, którzy opisali swe nowe ustalenia w ostatnim wydaniu magazynu naukowego "Proceedings of The National Academy of Sciences".

    Continue Reading...

  • Poniższy news dotyczy dinozaura o niepotwierdzonej nazwie, która pojawiła się w publikacji zamieszczonej w Cretaceous Research. Nie jest ona formalna, dlatego wszelkie szczegóły włącznie z nazwą taksonomiczną mogą ulec zmianie. Data nie jest pewna, ponieważ formalny opis może ukazać się w roku 2008. Dakotadon to nowoutworzony rodzaj iguanodontyda(?), który początkowo uznawany był za osobnika rodzaju Iguanodon, jako jeden z jego gatunków- Iguanodon lakotaensis (Weishampel i Bjork, 1989). Nazwa dinozaura pochodzi od określenia, jakim został początkowo ochrzczony- angielskie "Dakota Don", co można na język polski przetłumaczyć jako "Mafiozo z Dakoty".

    Dakotadon lakotaensis

    Posted on 22 grudnia 2007 | Brak komentarzy
    Poniższy news dotyczy dinozaura o niepotwierdzonej nazwie, która pojawiła się w publikacji zamieszczonej w Cretaceous Research. Nie jest ona formalna, dlatego wszelkie szczegóły włącznie z nazwą taksonomiczną mogą ulec zmianie. Data nie jest pewna, ponieważ formalny opis może ukazać się w roku 2008. Dakotadon to nowoutworzony rodzaj iguanodontyda(?), który początkowo uznawany był za osobnika rodzaju Iguanodon, jako jeden z jego gatunków- Iguanodon lakotaensis (Weishampel i Bjork, 1989). Nazwa dinozaura pochodzi od określenia, jakim został początkowo ochrzczony- angielskie "Dakota Don", co można na język polski przetłumaczyć jako "Mafiozo z Dakoty".

    Continue Reading...

Older Entries