Nowy tyranozauryd z "krokodylim zmysłem"

Thomas Carr i wsp. opisali nowy gatunek daspletozaura D. horneri. Jak nietrudno się domyślić, nazwa honoruje Jacka Hornera. Holotyp to znany od dawna MOR 590 – 9-metrowy, niedojrzały okaz. Nieco większy jest dorosły MOR 1130. Według przeprowadzonej analizy kladystycznej, D. horneri jest prawdopodobnym potomkiem Daspletosaurus torosus. Niektóre wcześniejsze analizy wykazywały, że D. horneri nie tworzył kladu z D. torosus (np. Loewen i wsp., 2013), co Carr tłumaczy nieuwzględnieniem w nich niektórych cech czaszki.
Opisanie nowego, z dawna oczekiwanego gatunku tyranozauryda nie należy jednak do najciekawszych aspektów nowej publikacji.
Oględziny powierzchni czaszek i porównania z ptakami i krokodylami pozwoliły zrekonstruować wygląd głowy tyranozaurydów za życia. Znaczna, przednia część łba i żuchwy była pokryta dużymi łuskami, wrażliwymi na dotyk. Wierzch czaszki, rogi i wierzchołki szczęk miały opancerzoną skórę.
Autorzy potwierdzili wcześniejsze obserwacje (zob. „Zmniejszanie ozdób w ontogenezie dinozaurów„), że chropowatość górnej powierzchni czaszki zmniejsza się u tyranozaurydów. Podali przykłady Daspletosaurus horneri i Tyrannosaurus rex.
U Daspletosaurus horneri podczas wzrostu zwiększała się, a następnie zmniejszała liczba zębów. Sugeruje to, że było to możliwe także u Tyrannosaurus rex. Potwierdza to, że większa liczba zębów u Nanotyrannus, uważanego przez część naukowców za młode Tyrannosaurus, może więc wynikać z jego młodego wieku. U D. horneri wniosek opiera się jednak tylko na trzech okazach, więc liczba zębów mogła być przypadkową zmiennością (o odrębności Nanotyrannus świadczą inne cechy, jak budowa mózgoczaszki).
Dwa gatunki Alioramus uznano za tożsame, jak sugerował wcześniej Mickey Mortimer. Zgodnie z moim poglądem, za należący tego rodzaju uznano Qianzhousaurus sinensis, choć zachowano odrębność gatunkową.
Carr T.D. et al. 2017. A new tyrannosaur with evidence for anagenesis and crocodile-like facial sensory system. Scientific Reports 7: 44942. https://doi.org/10.1038/srep44942
 

Rekonstrukcja przyżyciowa Daspletosaurus horneri