Autor: Dawid Mika
Korekta: Tomasz Skawiński, Łukasz Czepiński
14 I 2012
Lü J., Currie P.J., Xu L., Zhang X., Pu H., Jia S. 2013. Chicken-sized oviraptorid dinosaurs from central China and their ontogenetic implications. Naturwissenschaften. http://dx.doi.org/10.1007/s00114-012-1007-0.
Lu i współpracownicy (2013) opisali nowego owiraptorozaura – Yulong mini. Jego szczątki (co najmniej pięciu młodych osobników wielkości kurczaka) odkryto w górnokredowych osadach chińskiej formacji Qiupa. Jest to ważne znalezisko, gdyż dostarcza nowych informacji na temat ontogenezy (rozwoju osobniczego) owiraptorozaurów. Do tej pory nie znano żadnego przedstawiciela Oviraptorosauria poniżej 1 m długości (pomijając embrion opisany w 1994 przez Norella et al.), a skamieliny młodych członków tego kladu również należały do rzadkości. Ponieważ przynajmniej cztery czaszki są tej samej długości, niewykluczone, że pochodziły z tego samego lęgu (lub przynajmniej przyszły na świat mniej więcej jednocześnie) oraz zginęły w tym samym czasie, osiągnąwszy identyczny stopień ontogenezy. Brak powiązanych ze skamielinami młodych szczątków osobników dorosłych może sugerować brak opieki rodzicielskiej nad już wyklutymi osobnikami. Dobrze rozwinięte kości kończyn piskląt (podobnie jak u dinozaurów ptasiomiednicznych) zdają się świadczyć o tym, że młode prowadziły tryb życia podobny do dzisiejszych zagniazdowników, tj. w krótkim czasie po wykluciu były zdolne do samodzielnego życia i nie przebywały dłużej w gnieździe.
Osobniki Yulong prezentują wczesny stopień rozwoju ontogenetycznego, w którym jednak kości nosowe są zrośnięte. Wskazuje to na fakt, że zrastały się one wcześniej niż reszta kości czaszki. Jest to interesujące, ponieważ u teropodów zrośnięcie się kości nosowych jest zjawiskiem stosunkowo rzadkim (występuje np. u tyranozaurydów i abelizaurydów). Może być to związane ze zwiększoną siłą nacisku szczęk i potwierdzać hipotezę jakoby owiraptorozaury spożywały twarde pożywienie, jak np. orzechy, jajka czy małże. Również wyrostek dziobiasty żuchwy (odgrywający ważną rolę w mechanice szczęk) jest mocno rozwinięty i rzuca się w oczy, co również świadczy o dużej sile ugryzienia. Podobne wnioski wyciąga się również na podstawie budowy szczęk ornitopodów i ceratopsów. Autorzy opisu julonga zauważyli, że u owiraptorozaurów, w miarę rozwoju osobniczegom proporcje długości kości kończyn pozostają stałe, podobnie jak u Hadrosauridae, Protoceratopsidae czy Psittacosauridae, w odróżnieniu od typowych drapieżników. Ich zdaniem świadczy to o tym, że przedstawiciele Oviraptorosauria byli raczej roślinożercami niż aktywnymi drapieżnikami.
Okaz holotypowy Yulong mini (HGM 41HIII-0107).
Źródło: Lu et al., (2013)
