Eodromaeus murphi gen. et sp. nov.

Autor: Maciej Ziegler, Marcin Szermański
15 I 2011

Martinez, R.N., Sereno, P.C., Alcober, O.A., Colombi, C.E., Renne, P.R., Montanez, I.P. & Currie, B.S. (2011) „A basal dinosaur from the dawn of the dinosaur era in southwestern Pangaea” Science, 331, 206-210. doi: 10.1126/science.1198467

(zob. opis i artykuł o bazalnych teropodach).

Trzy główne klady dinozaurów (ptasiomiedniczne, zauropodomorfy, teropody) wydają się pochodzić od dwunożnych, szybko biegających (na co wskazuje kość piszczelowa dłuższa od kości udowej) przodków o długości ciała mniejszej niż 2 metry. Analiza kladystyczna przeprowadzona przez autorów wskazała ciekawe wyniki: Tawa jest wg niej bazalnym celofyzoidem (które znów okazują się monofiletyczne) a Eoraptor – zauropodomorfem, czego można było się spodziewać ze względu na duże podobieństwo do Panphagia. Wskazuje to, podobnie jak inne niedawne badania (np. reinterpretacja Guaibasaurus), jak bardzo podobne do siebie były wczesne zauropodomorfy i teropody. Należy się jednak spodziewać odmiennych wyników w analizach innych badaczy. Wydaje się, że filogeneza wczesnych dinozaurów – szczególnie teropodów i form do nich często zaliczanych – długo jeszcze będzie dyskusyjna.
Badania fauny z Ischigualasto uwidacznia, że około 230 milionów lat temu najwcześniejsze dinozaury były dominującymi mięsożercami i małymi roślinożercami w południowo-zachodniej Pangei. Wyginięcie niedinozaurowych roślinożerców jest wg Martineza i zespołu sekwencyjne i niezwiązane ze zwiększeniem się różnorodności dinozaurów, co podważa dominujący scenariusz o dominacji dinozaurów w oportunistycznej wymianie fauny.