Ząb Obamy i wymieranie gadów łuskonośnych na granicy kredy i paleogenu

Autor: Mateusz Tałanda, Łukasz Czepiński
13 XII 2012

Do tej pory uważano, że wielkie wymieranie pod koniec kredy nie miało wpływu na małe zwierzęta takie jak jaszczurki i węże. Paleontolodzy Nicholas Longrich, Bhart-Anjan Bhullar i Jacques Gauthier na łamach czasopisma naukowego PNAS starają się zaprzeczyć tej hipotezie. Przeanalizowali oni jaszczurki znane z mastrychtu i z początku paleocenu w Ameryce Północnej. Spośród 30 rodzajów gadów z tej grupy, koniec kredy przeżyły tylko 4 rodzaje jaszczurek i 1 rodzaj węża – w dodatku były to z reguły mniejsze gatunki. To badanie pokazuje, że choć same gady łuskonośne, jako grupa, przeżyły, to jednak jej przedstawiciele ulegli w większości zagładzie, podzielając los dinozaurów i pterozaurów. Dopiero 10 milionów lat później jaszczurki i węże odzyskały swoją różnorodność sprzed wymierania. Jak się okazuje skutki katastrofy z końca kredy mogą być o wiele większe niż dotychczas sądzono.

Przy okazji naukowcy wyróżnili nowe nazwy rodzajowe dla gadów z mastrychtu – jaszczurek: Obamadon gracilis, nazwany na cześć prezydenta USA – Barracka Obamy (wbrew temu, co można było przeczytać w polskich mediach – obamadont nie jest oczywiście dinozaurem, a przedstawicielem Squamata – gadów łuskonośnych; nie można również powiedzieć, że honoruje zęby amerykańskiego polityka, a bardziej samą jego osobę), Socognathus brachyodon, Cemeterius monstrosus, Pariguana lancensis, Lamiasaurus ferox, Lonchisaurus trichurus i węża – Cerberophis robustus.